«ویترین خالی» واه آرمن در کتابفروشی ها

این شاعر درباره کتاب جدیدش به ایسنا گفت: کتاب جدیدی نیست، بیش از دو سال پیش نوشته شده بود، اما به دلیل کرونا تاخیر داشت تا بالاخره منتشر شد.

وی درباره ویژگی های اشعار این مجموعه نیز بیان کرد: هر قطعه از دو قسمت تشکیل شده است. شعر سپید و نثر منظوم که شاید نثر شاعرانه اش شاعرانه تر از شعر سپید باشد.

آرمن درباره محتوای اشعار این کتاب گفت: از قبل به این فکر نمی کنم که کتاب چه بنویسم یا چه شعرهایی دارد، همه نوع شعر در آن وجود دارد. اجتماعی، عاشقانه، فلسفی، از زندگی خودم و اطرافیانم، از زندگی افرادی که دیدم. همه چیز در این کتاب است، من از قبل فکر نمی کنم این دفتر شعر شامل چه چیزی باشد.

این شاعر با بیان اینکه برخی معتقدند در طول سال ها تعداد مخاطبان شعر کم شده است و اگر اینطور فکر می کند یا شعر همچنان جایگاه خود را حفظ کرده است، تصریح کرد: هر چقدر که شعر و ادبیات به طور کلی جایگاه خود را از دست بدهد، خب، از دست رفته است. بخشی از این جایگاه و شاید شعر بیشترین آسیب را دیده است، شعر باقی خواهد ماند زیرا شعر نماد ادبیات در جهان است. این اتفاق فقط در ایران رخ نداد، بلکه در تمام دنیا این اتفاق افتاد و ادبیات تا حدودی جایگاه خود را از دست داد.

وی درباره علت پایین بودن رتبه شعر گفت: انگار همه دوست دارند شاعر باشند و شعر بگویند. ما در شبکه های اجتماعی با این موضوع زیاد سروکار داریم. مثلاً برخی از افراد گمنام، معمولاً جوانان و نوجوانان، به دلیل شنیدن نام شاعر معروف یا خواندن و دوست داشتن شعرهای او، به دنبال آن می روند. بعد از مدتی با خود می گویند او از من خوشش نیامد پس چرا من او را دوست داشته باشم؟ دنبال نمی کنند و به دیگران می گویند ببین فلانی دارد دنبال من می آید. آرزوی شاعر و نویسنده شدن به بیماری جامعه ما برمی گردد. این جامعه بیمار است که این اتفاقات می افتد، اگر جامعه بیمار نباشد و سالم بزرگ شود، این اتفاقات نمی افتد. به همین دلیل گفتم درست است که در همه جای دنیا مخاطب کتاب های کاغذی چه شعر و چه داستانی کم شده است اما در ایران متاسفانه گاهی اتفاقات عجیبی می افتد چون شاید آموزش درست نبوده است.

انتهای پیام